Andrei Filimon, coach van het mannentafeltennisteam, geeft toe dat hij een gewoonte heeft uit zijn speeltijd.
De coach van het Roemeense nationale tafeltennisteam voor mannen, Andrei Filimon, zit midden in zijn campagne op de wereldkampioenschappen voor senioren in Zuid-Korea en er kan gezegd worden dat hij geboren is met het batje aan zijn zijde.
Andrei Filimon is de zoon van de beroemde coach Viorel Filimon, de man die jarenlang het Roemeense nationale damesteam heeft geleid en wiens naam verbonden is aan al het succes van onze spelers in de afgelopen decennia. Hij zegt dat het voor hem als speler een extra uitdaging was om zijn vader als coach te hebben.
Hij heeft al tientallen jaren hetzelfde bijgeloof
Andrei Filimon geeft zelf toe dat hij hetzelfde doormaakt met zijn zoon, die net begint met tafeltennis.
“Ik weet niet of het per se moeilijk was, maar het was misschien wel een uitdaging voor hem en voor mij. Ik heb nu hetzelfde probleem met mijn jongste. Mijn vader is thuis, ik weet niet of hij ook op de training is. Voor hem als kind is het moeilijk om het onderscheid te maken tussen hier zijn we op de training en hier zijn we thuis. Waarschijnlijk was dat bij mij tot een bepaalde leeftijd ook zo,” zei Andrei Filimon, coach van het nationale tafeltennisteam voor mannen.
Maar Andrei Filimon geeft toe dat hij er nooit aan heeft gedacht om in de voetsporen van zijn vader te treden en meisjes te coachen. En hij legt uit waarom: “Eerlijk gezegd ben ik niet erg diplomatiek, en met meisjes moet je diplomatieker en gevoeliger zijn. Op dit moment, geef ik toe, heb ik dat voordeel niet”.
Hij heeft een bijgeloof dat hij al tientallen jaren volgt
Andrei Filimon, een voormalig wedstrijdsporter, speelde bijna 20 jaar voor het nationale team van Roemenië. Hij geeft toe dat toen hij speelde hij bijgeloof had, waarvan hij er een aantal heeft gehouden, zelfs nu hij naar de andere kant van het “hek” is verhuisd, naar het kamp van de coaches. Het bijgeloof dat hij het meest gebruikt is dat van de bidon.
“Waterfles. Als ik in de kraal zit, haal ik altijd het etiket eraf, plak het erop en vouw het op. Maar ja, ik haal mijn etiket van de bidon. Het is bijgeloof, een gewoonte,” voegde Andrei Filimon eraan toe.
Een van de ongewone situaties waarin onze tafeltenniscoaches zich bevinden, is wanneer op een internationale competitie twee Roemenen tegenstanders zijn bij de loting. Dan, zoals de technicus onthult, moeten ze alleen spelen.
“Nee, we zitten dan niet bij iemand in de hoek, dat kan niet. Ze spelen alleen, zoals ze zeggen, wie beter is wint. We geven ze vooraf ook geen advies, want zij kennen elkaar toch al beter dan wij, omdat ze samen trainen”, voegde de coach eraan toe.
