Dumitru Macri, de eerste Roemeen die genomineerd was voor de “Gouden Bal”, is op 92-jarige leeftijd overleden in Parijs, waar hij de laatste jaren woonde, zo melden FRF en FC Rapid.
Dumitru Macri, geboren op 28 april 1931 in Boekarest, speelde zijn hele carrière alleen voor Rapid, van 1950 tot 1965, waar hij in 1964 de Balkan Cup won.
Tache Macri, één van de symbolen van Giulesti, is overleden! Hij had zich in Parijs gevestigd en was 92 jaar oud.
In 1961 werd Dumitru Macri genomineerd voor de Ballon d’Or, naast namen als Lev Yashin, Eusebio, Sir Bobby Charlton, Alfredo Di Stefano en Ferenc Puskas.
Hij was goed bevriend met Ion Motroc, een andere grote Giulesti voetballer met wie hij vaak telefoneerde..
“De wit-rode ziel is in rouw met het overlijden van Dumitru “Tache” Macri, een van de langst dienende spelers om het Rapid shirt te dragen.
Tache Macri is op 92-jarige leeftijd overleden in Parijs, waar hij woonde.
Gecondoleerd aan familie en vrienden!”, is het bericht van FC Rapid na het overlijden van Macri.
Hij had familie in Griekenland en had naar Panathinaikos Athene kunnen gaan.
Tache Macri, 8 caps voor de nationale ploeg, is de eerste Roemeen die genomineerd werd voor de Gouden Bal in 1961. Hij werd uiteindelijk 35e.
Hoewel hij als voetballer aanbiedingen kreeg van andere clubs, ook uit het buitenland, bleef hij liever in Giulești.
“De sfeer was fantastisch! Filoti was de man die ons allemaal mobiliseerde en zei dat we de miljoenen fans van Rapidi niet mochten teleurstellen. Daarom ben ik niet eens weggegaan uit Rapid, want ik had ook naar Panathinaikos kunnen gaan, omdat ik familie in Griekenland had.
Ik had in 1958 in Engeland kunnen blijven, want ik had een aanbieding. Voor Rapid weigerde ik de rangen van Dinamo en Steaua en ik ben blij dat ik dat besloot, want anders denk ik dat ik gek werd”, zei Tache Macri in een interview gepubliceerd door “ziaruldesport.ro”.
Een andere factor waarom de voormalige quarterback ervoor koos om Rapid niet te verlaten, waren de supporters: “Ze waren buitengewoon! Er kwamen elke week duizenden brieven naar de club, ik overdrijf niet, duizenden en duizenden.
Het waren geen e-mails zoals tegenwoordig, mensen deden zelfs de moeite om ze te schrijven en te posten. Omdat de meeste in de prullenbak belandden, door sommige leiders die geen idee hadden van de geest van Rapid, vroeg ik de postbode om ze naar mij te brengen. Ik las ze urenlang, samen met Filoti en de anderen, en dat was ongelooflijk motiverend.
Vrouwen, kinderen, mensen uit de gevangenis schreven ons. Rapid was een fenomeen en tot de jaren ’70 was het veruit het meest geliefde team van het land.”vertelde hij, volgens independentaromana.ro.
