Vasile Dîba, de eerste Olympisch kampioen in de geschiedenis van het Roemeense kajakken, is op dinsdag 20 februari op 70-jarige leeftijd overleden.
Diba werd opgenomen in het Colentina ziekenhuis in de hoofdstad.
Dîba, in kritieke toestand in “Colentina”
In de afgelopen dagen zijn er verschillende oproepen geweest voor bloeddonaties voor Vasile Dîba. Zelfs Flaviu Butnaru, NSA adviseur, deed deze aankondiging.
“Onze kampioen en landgenoot Vasile Dîba gaat door een moeilijke tijd. We kunnen hem helpen door bloed te doneren, vooral groep 01 positief, voor Vasile Dîba, Colentina Ziekenhuis, Hematologie Sectie 2. Elke bloedgroep is welkom. Degenen in Boekarest kunnen hem als eerste te hulp schieten. Bedankt!”, schreef de burgemeester van Jurilovca, Tulcea county, 4 dagen geleden op Facebook.
Volgens het portret dat Flaviu Butnaru presenteerde, werd Dîba op 15-jarige leeftijd ontdekt door emeritus coach Igor Lipalit, die naar zijn geboorteplaats Jurilovca kwam en hem overtuigde om het kajakken te proberen.
Vasile Dîba, een kajaklegende
Hij won zijn eerste medailles in Snagov, op de Europese Junioren Kampioenschappen in 1971, waar hij twee zilveren medailles won, in K2 – 500 m, met Simion Chirilă, en in vierpersoons kajakken over 500 m (K4 – 500 m), waar hij collega’s Mihalin Policarp, Ivanov Ion en Simion Chirilă had.
In 1974 won hij op de Wereldkampioenschappen in Mexico City twee gouden medailles, in de 500 m eenpersoonskajak (K1 – 500 m) en in de 4×500 m eenpersoonskajak estafette (K1 – 4×500 m), samen met Ernst Pavel, Atanase Sciotnic en Mihail Zaifu. Een jaar later, op de Wereldkampioenschappen in Belgrado, werd hij tweede in beide onderdelen.
In 1976, op de Olympische Spelen in Montreal, won hij in het onderdeel K1 – 500 m, dat nieuw was geïntroduceerd in het Olympische programma, de eerste Olympische titel in de geschiedenis van het Roemeense kajakken en de bronzen medaille in de 1000 m single kajak (K1 – 1000 m).
Op de Olympische Spelen van 1980 in Moskou won hij de zilveren medaille in de vierpersoons 1000 m (K4 – 1000 m) en de bronzen medaille in de K1 – 500 m.
Hij kreeg de titel Master of Sport Emeritus en werd onderscheiden met de Orde van Arbeid Klasse I (1976), de Orde van Sportverdienste Klasse II (1981) en de Orde van Sportverdienste Klasse I (2004).
